کودکان به محض برگشت از مدرسه لباس راحتی به تن میکردند و غرق در بازیهایی مثل گرگم به هوا و گُلکوچیک میشدند. در روزگاری که بهروزترین نرمافزارهای کامپیوتری نقش چشمگیری در پر شدن اوقات فراغت کودکان ایفا میکند، اجرای طرحهایی مثل «خیابان ورزش» یکی از اتفاقات خوبی است که میتواند کودکان و خانوادهها را به مشارکت در ورزشهای گروهی و بازیهای بومی و محلی ترغیب کند.
ساعت از ۱۰ گذشته است. موانع قرمزرنگ در ابتدای خیابان نصیرزاده قرار گرفته تا مسیر ورود خودروها برای ۲ ساعت به احترام ورزش مسدود شود. چند وانتبار ابتدای خیابان پارک شده و نیروهای شهرداری در تدارک پیاده کردن وسایل بازی و چیدن آنها هستند. در اینجا شرایط برای بازیهایی مثل فوتبالدستی، تنیس، شطرنج، دارت، ماروپله و بازیهای توپی فراهم است. موزیک ورزشی در حال پخش است. تعدادی از مسئولان برای جلب نظر شهروندان به استفاده از این فضا سراغ وسایل بازی میروند. «مجید عباسیان»، مدیر اجتماعی ناحیهیک شهرداری منطقه ۱۹ که با جدیت خاصی راکت تنیس را در دست گرفته و در نقش حریف یکی از اهالی محله وارد میدان شده، میگوید:
«ایجاد روحیه نشاط و شادمانی و توسعه ورزش همگانی از مهمترین اهداف طرح خیابان ورزش است. این طرح با مشارکت سازمان ورزش در خیابانهای نسبتاً عریض که در مرز بین محلهها قرار دارند، اجرا میشود.» این طرح برای نخستین بار در محله خانیآبادنو جنوبی با استقبال ۷۰شهروند اجرا شد و دومین اجرای آن به خانیآبادنو شمالی اختصاص داده شده است. عباسیان با اشاره به تداوم این طرح میگوید: «افراد از گروههای سنی مختلف دورهم جمع میشوند تا از این خدمات استفاده کنند و اطلاعرسانی آن هم در پرتال محلهها و فضای مجازی انجام شده است.» او در ادامه با اشاره به تداوم این طرح میگوید: «قصد داریم چنین برنامههایی را در بوستانها نیز اجرا کنیم تا شرکت در ورزشهای همگانی بهعنوان یک عادت بین شهروندان پذیرفته شود.»
- فرصتی برای بچهها
تعدادی از رهگذران که کمی کنجکاوترند وارد خیابان ورزش شده و بدون تعارف شروع به بازی میکنند. گروهی با پرسوجو به جمع اضافه میشود و عدهای هم فقط نگاهی میکنند و به مسیرشان ادامه میدهند. «طاها رضازاده» و «محمد پاداش» کودکان ۹ساله جزو گروه اول، در حال بازی با فوتبالدستی هستند که سمتشان میرویم. طاها با خوشحالی میگوید: «خانه ما در همین نزدیکی است. وقتی از پشت پنجره خانه دیدم چنین برنامهای در حال اجراست فوراً همراه دوستم به اینجا آمدم.» محمد نیز میگوید: «نخستین بار است که چنین برنامهای در محله ما اجرا میشود. کاش همیشگی باشد تا ما بچهها هم بتوانیم با خیال راحت در محیطی امن بازی کنیم.»
«علی احمدی» یکی دیگر از حاضران است. این مرد جوان از برگزاری چنین مراسمی در محلهاش ابراز خوشحالی کرده و میگوید: «خانههای ما در گذشته حیاطدار بود و میتوانستیم به راحتی در آنجا بازی کنیم، اما بیشتر وقت بچههای امروز در آپارتمانها سپری میشود و اجرای چنین طرحی یک فرصت بزرگ برای آنها محسوب میشود.» «طاهره جعفری» مادری است که همراه کودکانش روبهروی تخته دارت ایستاده و آنها را برای پرتاپ درست راهنمایی میکند. وقتی نظرش را درباره چنین طرحی جویا میشویم، میگوید: «من اتفاقی حین عبور از این خیابان با برنامه آشنا شدم. به نظرم بسیاری از اهالی محل از چنین برنامهای بیاطلاع هستند که ناشی از اطلاعرسانی کم است. تعداد بازیهای مختص به گروه سنی ۳ تا ۷ سال هم محدود است که امیدوارم در دفعات آینده اصلاح شود.»
تلاش برای رفع نواقص
«محمدجعفر عرب حسینی» کارشناس مسئول اوقات فراغت سازمان ورزش شهرداری تهران میگوید: «هدف از اجرای طرح خیابان ورزش این است که روزهای پنجشنبه و جمعه خیابان به مدت ۲ ساعت در دست شهروندان قرار بگیرد تا فضایی برای بازی کودکان و رهایی از محیط آپارتمان ایجاد شود.» او دلیل حضور محدود شهروندان را چنین بیان میکند: «اطلاعرسانی از اجرای این طرح در سراهای محله و پرتالها انجام شده، اما برای افزایش تعداد حاضران قصد داریم در برنامههای بعدی اطلاعرسانی را از یک هفته قبل با چسباندن فراخوان روی بیلبوردها و در منازل انجام دهیم.» او در پاسخ به اینکه چه تدابیری برای جلوگیری از ایجاد مزاحمت برای رانندگان حین مسدود بودن خیابانها دارند، میگوید: «این طرح در ساعات خلوت روز اجرا میشود ضمن اینکه خوشبختانه نیروهای پلیس راهور هم برای معرفی مسیرهای جایگزین و راهنمایی در حاشیه مراسم حضور دارند.»
نظر شما